Yaşayabilmek

anlamsız sorgusuz

katı ve yabancı

nasıl başladıysa öyle bitenler

kesik kesik kelime kelime

büyüyor içimde gidişler

cümle düğüm

sancılı hayal

kayboluşları kaçışları

hayatı kusuyorum

boğulamıyorum

Bugün aynı,
Aynı yakıcı
Aynı bunaltıcı
çekilmez
çelişkiler
yüz
yüze
lanet ve ben
İnsanlar aynı soğuk
Dostlar aynı uzak
Sevgi hissi yok
Hatırlamak!
Biliyorsun, bana yasak.
Lanet tanıdık yüzler
Görmek istemediğim zaman görünürler
Utanmadan yaşadığım
Bana ödünç verilen her şey
Sıcak ve yakıcı
Aydınlık bu kadar karanlık mı gelir
Gözlerim ağır
Uykum yok
soğuk
Herşey inat ve kıllığına sanki
beni delirtmek
yormak kızdırmak için...
Zıtlıklar hepsi aynı ton;
Sıcakta tehlikeliyim sanırım
Ateş oldum benden uzak dur
-Yanımdam gelip geçen insanları saçlarından tutup cama indirebileceğimi hissettim-
Heryerde zaman önemsiz, sabah öğle, akşam
Sonsuz, sınırsız hiç bitmeyecek gibi
İğren ilkel insanlar
Yıpratın, yorun
Delirtin beni
Bağırın, şişirin, sikin kafamı

Bugün bir farklı
Aynı çekilmeze bir bütün...
Aynı insanlara
boğulan boğulan buğuk buğuk
Kanıyorum, acıyorum
Patlamaya çoktan yakınım
Yanıyor içimin bir kenarı
Omuzlarımın arası ağrıyor
Şikayet ediyorum
Ne? Havamı , bahane mi,
Ya da
Alışabilir miyim
Yada
...

Umurum

Unutabilirim
herkesi, herşeyi;
Reddedebilirim
hiç bir şey yapmasamda
yarın olmadan.