Kai-ros ; Kronos

Kairos Sonsuz zamanın içinde bir çatlak... Bir an... Ne geçmişin zinciri vardı ne geleceğin korkusu. O an işte Kairos'tu; Zamanın göz kırptığı, Evrenin kalbinin attığı, Ve bizim — tam da orada — var olduğumuz... Ben sana doğru eğildim, sen zamana direndin. Bir bakıştı sadece, ama bir ömürlük yankı bıraktı. Kairos geldiğinde hiçbir saat çalışmaz, çünkü zaman onun hizmetkârıdır artık. O anda alınan bir nefes, bir yıldız doğurabilir içimizde. Ve biz... o an’a hapsedildik belki, ama ne güzel bir hapisti bu — zamanın sustuğu, kalbin konuştuğu… Kairos by Chris Kai A crack within the endless stream of time... A moment — unburdened by the chains of the past, untouched by the fears of what may come. That moment was Kairos: when time blinked, the universe took a breath, and we — right there — became real. I leaned toward you, you resisted time itself. It was just a glance, but it echoed like a lifetime. When Kairos arrives, no clock dares to tick. For time becomes its servant. A single breath in that stillness can birth a star within us. And we... perhaps we were imprisoned in that moment, but what a beautiful prison it was — where time went silent, and the heart finally spoke.